عادتهای بد

امروز می خواهم در مورد یک چیز جالب صحبت کنم که اسمش عادت است .

راستش خودم هنوز به نتیجه نرسیده ام که عادت چیز خوبی است یا بد

فقط می دانم که چیز عجیبی است 

مثلا" من عادت دارم سر سفره بشینم دست توی لیوان آب کنم  با دست

غذا بخورم  خلاصه اینقد ریخت وپاش کنم تا شاید یه لقمه غذا بخورم اگه هم نوشابه بیاد وسط که دیگه  واویلا ...

ومامان بیچاره میمونه با کلی کار که خودم براش ردیف کردم که بیکار نباشه!!!

یکی دیگه از عادتهای من اینکه هر چیزی که دم دستم باشه پرت میکنم از اسباب بازی بگیر تا لوازم خونه ومن از این کار کلی لذت میبرم به خصوص وقتایی که تو این بازی آیدا را هدف میگیرم و اشکش رو در میارم

ومن عادت دارم پا تو کفش دیگران میکنم 

وعادت دارم که  همه جا رو نقاشی کنم حتی صورت خودم

وعادت دارم که تو هر کاری کنجکاوی(فضولی)کنم ونذارم مامان به کارش برسه

 پی نوشت:ای کاش همه ی عادتها مثل عادتهای کودکانه ما بود من شنیدم بزرگترها به اخلاقهایی عادت میکنن که اصلا"خوب نیست مثلا عادت دارن پشت سر کسی حرف بزنن یا عادت دارن که دروغ بگن یا دل کسی رو بشکنن و...واین عادتها جزیی از وجودشون میشه  ومن نمیدونم وقتی بزرگ شدم آیا از این عادتها مصون هستم یا نه؟ولی خیلی دوست دارم  به آدم بودن عادت کنم...